Arts wordt je niet zomaar, het is een lange weg waar je discipline, doorzettingsvermogen, verantwoordelijkheidsgevoel en tal van andere kwaliteiten voor nodig hebt. We willen een goede, misschien wel de beste dokter zijn en geen fouten maken, toch? Onderweg hebben we geleerd welke kwaliteiten we vooraan moeten zetten om je doelen te bereiken.
Maar het kan gebeuren dat we zo gewend zijn deze kanten van onszelf in te zetten dat het een gewoonte is geworden. Daardoor kunnen andere kanten ondergesneeuwd raken. Zie het als een bus vol ikken, zoals Judith Budde het in haar boek beschrijft. Sommige bekende ikken zijn meestal aan het stuur of voorin. Andere ikken zitten achterin en sommigen zitten zelfs in de kofferbak en we zijn vergeten dat ze er zijn.
Als je gewend bent om je Doorzetter en Perfectionist meestal in te zetten, net zoals ik, kan het zomaar zijn dat het op een gegeven moment gaan wringen. Je hebt bijvoorbeeld niet door dat je eigenlijk heel moe bent van al dat doorzetten en dingen tot in de puntjes regelen. Dat je daardoor soms kort af bent naar collega’s aan de telefoon. Dat je merkt dat je zelfs gehaast koffie drinkt met een vriendin. Dat je geen tijd hebt om naar de kapper te gaan. Dat je eigenlijk ook wel een keertje wil luieren. Dat je vergeten bent hoe fijn het is om in verwondering door het bos te lopen. Dat je blij wordt van dingen creëren, zomaar zonder doel. Of gek dansen in de badkamer.
Af en toe pas op de plaats dus. Wat voel ik nou eigenlijk? Waar heb ik behoefte aan? Welke kanten in mij mogen meer aandacht krijgen? Ja, Doorzetter en Perfectionist, jullie mogen er zijn, jullie hebben mij veel gebracht. Maar, o wat wil ik graag af en toe Dromer, Avonturier, Luiaard of Vrolijk Vrij meisje de ruimte geven in de bus, die maken het leven ook zo mooi!
Alle verandering start met bewustwording. Welke kanten zijn er bij jou in de kofferbak beland?